Δεν είναι λίγα τα θέματα στα οποία εμπλέκεται η χρωματιστή θεά του Ουράνιου τόξου, η Ίρις.
Η Ήρα, όταν έμαθε πως η Τιτανίδα Λητώ ήταν ετοιμόγεννη στον καρπό του Διός, αποφάσισε να τη βασανίσει τα μάλα, μη επιτρέποντάς της να γεννήσει και καταδικάζοντάς την σε αιώνιες ωδίνες. Πώς το κατάφερε αυτό;
Πρώτον, απαγόρευσε σε όλους τους τόπους να δεχθούν πάνω τους την ετοιμόγεννη και να παίξουν το ρόλο μαιευτηρίου και δεύτερον, πήρε την κόρη της την Ειλείθυια, θεά των τοκετών, την έκλεισε στα δώματα του Ολύμπου και την περιτύλιξε με χρυσά νέφη (κάτι σαν ηχομόνωση) ώστε να μην ακούει τις ωδίνες της Λητούς και σπεύσει να εκτελέσει το καθήκον της.
Η πρώτη απαγόρευση αχρηστεύθηκε διότι υπήρχε ένα νησί κινούμενο, η Ορτυγία, το οποίο επέπλεε λες και ήταν αεροπλανοφόρο και σαν πλεούμενο δεν εθεωρείτο «τόπος» ώστε να ισχύει και γι’ αυτό το απαγορευτικό.
Πάτησε πάνω του η Λητώ, το νησί έριξε άγκυρα και σταθεροποιήθηκε και από Ορτυγία ονομάστηκε Δήλος, -«Φανερωμένη», σε ελεύθερη μετάφραση-.
Η Λητώ υπέφερε από τις ωδίνες αλλά χωρίς την Ειλείθυια δεν μπορούσε να γεννήσει.
Γύρω από την ετοιμόγεννη Λητώ είχαν μαζευτεί οι μεγάλες θέαινες, Θέμις, Ρέα, Αμφιτρίτη, και Διώνη, που την λυπόντουσαν αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο από το να της συμπαραστέκονται.
Έπρεπε να βρεθεί λύση. Έπρεπε να ειδοποιηθεί η επί των τοκετών επιτετραμμένη, η Ειλείθυια. Ποιος θα την ειδοποιούσε; Μα ποια άλλη; Η αγγελιαφόρος των θεών, η Ίρις. Καλούν λοιπόν οι θεές την Ίριδα, την πείθουν να εκτελέσει την αποστολή και της δίνουν καλού – κακού και ένα εννιάπηχο ολόχρυσο περιδέραιο, ως προσφορά στην Ειλείθυια.
Η αποστολή ήταν άκρως επικίνδυνη, καθώς έτσι και την έπαιρνε χαμπάρι η Ήρα θα της έριχνε την οργή της. Παρ’ αυτά, η αποστολή εκτελέσθηκε επιτυχώς. Η Ειλείθυια φόρεσε το περιδέραιο και έτρεξε να εκτελέσει το καθήκον της και εγεννήθησαν τα δίδυμα, η ασημένια Άρτεμις και ο χρυσός Απόλλων. Το φως! Με τη μεσολάβηση της Ίριδας, των χρωμάτων, που προϋπήρχαν.
Είχαμε αναφερθεί παλαιότερα για τη σχέση χρωμάτων και φωτός και τέθηκε το ερώτημα: «Τα χρώματα κάνουν το φως ή το φως τα χρώματα;»
Οι μυστικιστικές θεωρίες θεωρούν τη δημιουργία των χρωμάτων να προηγείται αυτής του φωτός. Πράγμα ολοφάνερο στο μύθο της γέννησης του θεού του φωτός, του Απόλλωνα.
Χιλιάδες χρόνια μετά την εξιστόρηση του μύθου αυτού, έρχεται η θεωρία του Big – Bang συνεπίκουρος στην άποψη αυτή, αναφέροντας πως στιγμές (δευτερόλεπτα) μετά τη μονάδα Plank, την αρχή της δημιουργίας, ελευθερώθηκαν οι ήχοι και τα χρώματα, ενώ το φως ελευθερώθηκε 300 000 χρόνια μετά.
Βλέπουμε λοιπόν, για μια ακόμη φορά, πως η Ελληνική Μυθολογία αποτελεί κωδικοποιημένη συμπαντική γνώση.
xromata.com
xromata.com