ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ - Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ

Μάρτιος 1956. Λάρνακα. Οι Άγγλοι μέρα με τη μέρα σκληραίνουν τη στάση τους απέναντι στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Οι Κύπριοι όμως δε λυγίζουν. Αντίθετα φωνάζουν πιο δυνατά, βγαίνουν στους δρόμους, διαδηλώνουν, ζητούν ελευθερία και ένωση. Δεν υπάρχει Κύπριος που να μην αγωνίζεται, να μην παλεύει για την πατρίδα του. Όλοι. Ακόμα και τα μικρά παιδιά. Μαθητές Γυμνασίου και Δημοτικού βγαίνουν κι αυτοί στους δρόμους με τις σχολικές τους ποδιές να ενώσουν τις φωνές τους μαζί με τους μεγάλους. Ολόκληρη η Κύπρος φλέγεται!

14 Μαρτίου 1956, Λάρνακα. Οι μαθητές του Εμπορικού Λυκείου κατεβαίνουν σε μία μαχητική διαδήλωση εναντίον των Άγγλων.Τους ακολουθούν οι μαθητές της Αστικής Σχολής Καλογερα. Ανάμεσα τους και ο μικρός Δημητράκης Δημητριάδης, μαθητής της β' δημοτικού. Ο Δημητράκης ήταν παιδί χωρισμένων γονιών. Η μητέρα του είχε φύγει στην Αγγλία προσπαθώντας να προσφέρει ο, τι καλύτερο μπορούσε στα παιδιά της. Ο Δημητράκης ζούσε με τη γιαγιά του και τα τρία του αδέλφια. όταν δεν είχε σχολείο πουλούσε στους δρόμους λουλούδια για να τους βοηθήσει.

Τα παιδιά έχουν καταφύγει στην εκκλησία του άγιου Λάζαρου. Χτυπούν καμπάνες, στήνουν οδοφράγματα, ανεμίζουν ελληνικές σημαίες. Οι Άγγλοι στέλνουν αυτοκίνητα γεμάτα με πάνοπλους στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν την απειλή: τους μικρούς μαθητές που κρατούν πέτρες στα χέρια. Η εκκλησία περικυκλώνεται, σύντομα πέφτουν και τα πρώτα δακρυγόνα.

Μία ομάδα παιδιών ξεφεύγει και καταφεύγει στην οδό Λέοντος Σοφού. Οι στρατιώτες τα ακολουθούν. Τα παιδιά παρατούν τις πέτρες και σκορπίζουν. Όλα έκτος από ένα. Τον μικρο Δημητράκη . Εκείνος μένει, συνεχίζει να πέτα πέτρες στους στρατιώτες και να φωνάζει με όση δύναμη έχει «ένωση! ένωση!». Άραγε καταλαβαίνει τι σημαίνει η λέξη, καταλαβαίνει αν κάνει αντίσταση και γιατί, ποίους έχει απέναντι του; Ο Άγγλος στρατιώτης θέλει να τιμωρήσει τον ατίθασο μικρο που του πετάει πέτρες. Σηκώνει το όπλο. Πυροβολεί. Η σφαίρα πετυχαίνει το παιδί λίγο πιο πάνω από το δεξί μάτι. Ο Δημητράκης πέφτει νεκρός.

Ήταν μόλις 7 χρονών.

Στην κηδεία του τα κορίτσια χόρευαν το χορό του Ζάλογγου και τραγουδούσαν το τραγούδι που έλεγαν οι Σουλιώτισσες . Λέγεται πως μία αγγλίδα που κάθε μέρα αγόραζε λουλούδια από τον μικρο Δημητράκη , όταν έμαθε για το θάνατο του ξέσπασε σε λυγμούς. Κι ο Ευαγόρας Παλληκαριδης, ο άλλος σπουδαίος ήρωας της Κύπρου, τον οποίον ανήμερα του ετήσιου μνημοσύνου του μικρού ηρώα οι Άγγλοι οδηγούσαν στην αγχόνη, αφιέρωσε στον μικρο , τον πιο μικρο ηρώα , λίγους στίχους...

Μνημείο Δημητράκη Δημητριάδη

Πηγή: bigcyprus.com